Band Drama: Kwento naman dyan!

[silverbolt1097]

Kung kayo ang tipo na bandleader or bandmember na may goal/vision/mission sa music or sa pagbabanda, I suggest salain nyo mabuti ang mga myembro nyo. Kaya nga OC nako pagdating sa ganyan. Pag nakitaan nyo ng attitude problem sa una pa lang, kick them out of the band ASAP before they do damage.

[red lights]

medyo masakit din kasi kapag ganun na lumipat ng ibang banda yung kabanda mo na nahasa dahil sa inyo

[silverbolt1097]

medyo masakit din kasi kapag ganun na lumipat ng ibang banda yung kabanda mo na nahasa dahil sa inyo

the drummer actually still plays for my two new bands as a drummer and bassist respectively. ang problema is paano kung nagkasabay na kailangan ko sya sa isang banda ko at kailangan din sya sa grunge band nya.

[jm the mute]

instead of sharing a story, eto na lang:

http://unveilmusic.com/10-signs-its-time-to-quit-your-band/

i think the most dramatic moments (naks) in my band life was during the few times that i had to decide if i had to quit.
and mababaw man isipin, this was the list that i used as parang "checklist". i can't find the original site where it was posted pero i found the list reposted at unveilmusic.com.

[vinceparil]

When a band is just too busy with school, it's just hard to be serious with making original music. 

[aglozada]

5 kami sa banda dati: lead guitar, rhythm guitar, bass, drums, at vocalist. Angsaya namin noon. Laging may laughtrip at foodtrip bawat practice session. Bilang nagsisimula palang, syempre puro cover songs. Mula sa pagcocover, dinedevelop namin ang playing skills namin individually, at as a band. Nakasali sa ilang battle of the bands, may napapanalunan, syempre meron ding mga olats pero ok lang, masaya naman kaming nakatugtog. Andyan din ang mga gigs, na kailangan lang namin magbenta ng tickets para makasali sa line up. Sa mga kaibigan lang din namin binebenta. para nadin mapanood nila kami. haha

After 1 year, medyo nagiging busy na sa school. College kaming lahat noon. Nababawasan na ang sessions namin. Saktong eto ang time na nagsisimula na kami magcompose ng sarili naming kanta. Nakabuo naman kami ng 1 kanta, at marami pang nakaimbak na riffs at melodies na naghihintay lang na may madugtungan para maging buong kanta narin.

Kahit medyo busy na kami, mukhang ok parin ang pinatutunguhan nung banda. So tina-try padin namin paglaanan ng oras. Until one day...

Nagmigrate si rhythm guitarist sa ibang bansa. Ayaw sana namin na 4 lang kami sa lineup, kasi swak sa 2 gitarista ang mga kanta namin. Pwede naman gawan ng paraan na 1 gitara lang, pero iba parin talaga ang dating ng tunog kapag kumpleto. Hindi pa naman kaya punan ng vocalist namin ang guitar parts ni rhythm guitarist. At mas maganda talaga kung walang gitara si vocalist, mas nakakagalaw sa stage (malikot yun, parang autistic. haha). Tinry namin kumuha ng kapalit. Nakasali pa kami sa isang battle of the bands. Pero after noon, wala na. Parang laging masyadong busy sa ibang bagay yung nakuha naming kapalit, so mahirap ang schedule. At syempre, iba parin yung original line up.

In the end, disband.

<insert MMK piano sound here  >
hahaha


Ayun, nagpatuloy kami sa kani-kaniyang buhay. Si rhythm guitarist, pinagpatuloy ang pag-aaral sa ibang bansa. Ngayon, licensed nurse na at nagtatrabaho na doon. Si drummer, di nakapagpatuloy ng college at nagtrabaho na agad noon dahil kailangan. Si vocalist, college grad at nagtatrabaho na ngayon. Si bassist, licensed pharmacist na. BTW, babae si bassist. Nagkatuluyan sila ni vocalist. Kasal na sila ngayon at may baby na sila  . Ako, engineer na at nagtatrabaho... at recently, sinusubukang magbalik-loob sa paggigitara. Balik-noob ulit, mukang di kakayanin ng 1 litrong WD40 ang pangangalawang ko. haha. Ang mahalaga, buhay parin ang passion for music kahit ibang karera na ang pinasok... Ang masama, unti-unti na ko nakakaramdam ng sintomas ng GAS. hahaha

[gandydancer123]

5 kami sa banda dati: lead guitar, rhythm guitar, bass, drums, at vocalist. Angsaya namin noon. Laging may laughtrip at foodtrip bawat practice session. Bilang nagsisimula palang, syempre puro cover songs. Mula sa pagcocover, dinedevelop namin ang playing skills namin individually, at as a band. Nakasali sa ilang battle of the bands, may napapanalunan, syempre meron ding mga olats pero ok lang, masaya naman kaming nakatugtog. Andyan din ang mga gigs, na kailangan lang namin magbenta ng tickets para makasali sa line up. Sa mga kaibigan lang din namin binebenta. para nadin mapanood nila kami. haha

After 1 year, medyo nagiging busy na sa school. College kaming lahat noon. Nababawasan na ang sessions namin. Saktong eto ang time na nagsisimula na kami magcompose ng sarili naming kanta. Nakabuo naman kami ng 1 kanta, at marami pang nakaimbak na riffs at melodies na naghihintay lang na may madugtungan para maging buong kanta narin.

Kahit medyo busy na kami, mukhang ok parin ang pinatutunguhan nung banda. So tina-try padin namin paglaanan ng oras. Until one day...

Nagmigrate si rhythm guitarist sa ibang bansa. Ayaw sana namin na 4 lang kami sa lineup, kasi swak sa 2 gitarista ang mga kanta namin. Pwede naman gawan ng paraan na 1 gitara lang, pero iba parin talaga ang dating ng tunog kapag kumpleto. Hindi pa naman kaya punan ng vocalist namin ang guitar parts ni rhythm guitarist. At mas maganda talaga kung walang gitara si vocalist, mas nakakagalaw sa stage (malikot yun, parang autistic. haha). Tinry namin kumuha ng kapalit. Nakasali pa kami sa isang battle of the bands. Pero after noon, wala na. Parang laging masyadong busy sa ibang bagay yung nakuha naming kapalit, so mahirap ang schedule. At syempre, iba parin yung original line up.

In the end, disband.

<insert MMK piano sound here  >
hahaha


Ayun, nagpatuloy kami sa kani-kaniyang buhay. Si rhythm guitarist, pinagpatuloy ang pag-aaral sa ibang bansa. Ngayon, licensed nurse na at nagtatrabaho na doon. Si drummer, di nakapagpatuloy ng college at nagtrabaho na agad noon dahil kailangan. Si vocalist, college grad at nagtatrabaho na ngayon. Si bassist, licensed pharmacist na. BTW, babae si bassist. Nagkatuluyan sila ni vocalist. Kasal na sila ngayon at may baby na sila  . Ako, engineer na at nagtatrabaho... at recently, sinusubukang magbalik-loob sa paggigitara. Balik-noob ulit, mukang di kakayanin ng 1 litrong WD40 ang pangangalawang ko. haha. Ang mahalaga, buhay parin ang passion for music kahit ibang karera na ang pinasok... Ang masama, unti-unti na ko nakakaramdam ng sintomas ng GAS. hahaha

ganda ng story man! same here.. sarap din ng memories of youth..and now music will always anf forever  be here...as much as possible naghahanap ng matutugtugan..hehe best outlet in the world eh..plus dag dag mo pa yung pagkaadik sa gear at pedals..hahaha..

stuff that keeps you young!

congrats! tuloy tuloy lang yang pagbalik loob sa musika at pagtugtog!!

[jm the mute]

When a band is just too busy with school, it's just hard to be serious with making original music. 

ang style ko, dati, para hindi ako mashado I-hassle ng parents ko sa pagbabanda during college days was making sure pasado ako sa lahat ng subjects at walang bagsak/repeat. I also made sure that wala akong hihingin nn additional pera sa kanila for gear & band expenses (except for one time when I asked for a new electric when they learned na may ibabalik na pera yung health insurance ko...I don't know how that works pero the money was enough to buy me an RJ strat).

I didn't find studying a hindrance to my creativity. ewan ko baka depende sa tao.

[gandydancer123]

ang style ko, dati, para hindi ako mashado I-hassle ng parents ko sa pagbabanda during college days was making sure pasado ako sa lahat ng subjects at walang bagsak/repeat. I also made sure that wala akong hihingin nn additional pera sa kanila for gear & band expenses (except for one time when I asked for a new electric when they learned na may ibabalik na pera yung health insurance ko...I don't know how that works pero the money was enough to buy me an RJ strat).

I didn't find studying a hindrance to my creativity. ewan ko baka depende sa tao.

same here, I did well in school..did my best and had a freaking awesome time rocking out... music was never an issue back then..and i wasnt a gearhead too so halos walang gastos..

[jm the mute]

same here, I did well in school..did my best and had a freaking awesome time rocking out... music was never an issue back then..and i wasnt a gearhead too so halos walang gastos..

I think the point is music shouldn't be stressful. dapat sya yung pampa-release ng stress. it shouldn't be something you are not happy doing. dapat sya yung pampa-relax mo after sa pagod mo sa school or work.

another tip para di ma-hassle ng parents sa pagbabanda is to let them know that you are with good company. choose your friends and bandmates, yung di ka ipapahamak kahit puyatan at malayo ang venue ng gig.

[aglozada]

Ang problema lang sa music at pag nagiging busy na sa school, kung iba-iba kayo ng school ng bandmates mo, anghirap magset ng common time. Anyway, kahit hindi man makasama ang banda kasi kani-kaniyang kabusyhan sa school, naggigitara padin ako mag-isa noon sa dorm from time to time... until nagsabay-sabay ang projects at exams... at dumating ang thesis. hahaha

[RecklezlyEdward]

"Musical Differences"