+1 to this. Naalala ko yung sinabi ni Marty Friedman sa Melodic Control na kahit gaano ka pa ka metulz you have to know even a little of Blues. IMO para magka starting point ang isang gitarista when it comes to learning or during actual improvisation. And another thing is maybe dahil madali rin kasi gamitin ang "Blues Scale", which is a pentatonic scale with added blue notes. Konti lang kailangan aralin, makakagawa ka na agad ng funky music.
Regarding sa statement ni TS, maybe ang naging basis ng kanyang argument ay, for a person to be identified as a true Blues artist, yung mga Blues licks, riffs and melodies ay dapat readily available sa kanya once he learns how to play any kind of instrument and without having to hear a Blues song. Di na kailangan ng kahit konting fiddling, noodling and doodling para malaman niya yung Blue notes, Blues progressions and turn-arounds. Siguro sinasabi niya na kailangan mo ng Blues genes para ma consider ka as TOTOONG BLUESERO. In short kailangan maging ganito ka:
+1 hehe, nung nag attend ako ng guitar clinic ni kiko loureiro ditto sa KL, may comment din sya "bakit kapag impromptu jams dapat blues? well maybe that's the place where we all belong.
actually kuha naman ng lahat ang point ni TS
ang medyo sumabit lang e yung word na " hindi pinag aaralan"
kaya dun umikot ang discussion instead na sa PASSION SA BLUES!
kung babasahin din natin mga posts ni toshi_joovshin , same POV parin naman satin , na technical lang sya dahil sa eric Clapton comment nya,
which I think went out of bounds dahil kahit sa mga statements nya
nakalagay dun na nagaral parin si mr.clapton, hanap ng chords, went to different places to LEARN some more! so nagaral parin diba?